حكمراني خوب شهري، توسعه پايدار و نگاهي اجمالي به حكمراني شهري در ايران
حكمراني خوب شهري، توسعه پايدار و نگاهي اجمالي به حكمراني شهري در ايران
نویسنده
حمید شاکری
چکیده
در دوران معاصر با رشد بي رويه شهرنشيني و افزايش جمعيت آنها، مطالبات آنها نيز نسبت به گذشته افزايش چشمگيري پيدا كرد. كشورهايي كه به صورت متمركز و از بالا به پايين اداره مي شدند ديگر نمي توانستند نيازهاي شهروندان را تأمين كنند.عدم پاسخگويي دولتمردان به مطالبات و نيازهاي شهروندان رفته رفته سبب از دست رفتن مشروعيت حاكميت و بروز بحران هاي سياسي و اجتماعي در جامعه مي شد همين كافي بود تا دولتمردان در پي يافتن راه حل هايي براي اين مسئله باشند. حكمراني خوب شهري مي تواند راه خوبي براي اين مسائل مشكلاتي كه بوجود آمده باشد ولي به تنهايي كافي نيست چرا كه ممكن است حكمرانان صرفاً در پي حل بحران ها و مشكلات به طور موقت باشند ولي اگر ضمن رعايت مؤلفه هاي حكمراني خوب شهري به طور جد توجه خاصي به توسعه پايدار بكنند مي توانند بدون زياده روي در استفاده از منابع موجود با نگاه به نسل هاي آينده مسائل و مشكلات نسل كنوني را حل و فصل نمايند و بسترهاي لازم براي توسعه و پيشرفت كشور را فراهم نمايند. حكمراني شهري در ايران به دليل تعدد مراجع تصميم گيرنده، مديريت شهري حالت نازايي دارد و بيشتر برنامه حالت برنامه روزانه دارد و بيشتر مديران شهري به دنبال حل موقت مسائل و مشكلات شهري هستند تا حل بنيادين آن. البته گرچه در اين زمينه اقداماتي صورت گرفته ولي چندان ثمربخش نبوده است. در اين مقاله ضمن بررسي حكمراني خوب شهري و مؤلفه هاي آن، به طور اجمالي نگاهي به توسعه پايدار و نسبت آن با حكمراني خوب شهري پرداخته شده است و در پايان نيز به بحث حكمراني خوب شهري در ايران پرداخته شده است.
*** برای دستیابی به اصل مقاله اینجا کلیک نمایید.
ارسال دیدگاه