مفهوم آزادی و انواع آن در نهج البلاغه
مفهوم آزادی و انواع آن در نهج البلاغه
نویسنده
حمید شاکری
چکیده
آزادی یکی از اساسی ترین حق بشری است که در تمامی ادیان، اعصار و امصار و در علوم انسانی محل بحث و نظر بوده و دارای انواعی است و در مورد انواع آزادی و حدود و ثغور آن بین صاحب نظران و اندیشمندان مباحثات بسیاری در گرفته است. آزادي در محدوده دین اسلام، بر پایه فطرت بشري مورد توجه قرار گرفته است. امیرالمومنین (ع) در دوران خلافت خویش آزادي مشروع را براي مردم فراهم ساخت و آزادي را در کنار عدالت معنا کرد. براساس سیره ایشان اگر جامعه ای به حفظ آزادی خویش تمایل داشته باشد، بایستی سیاست هایی در پیش گیرد که در پرتو آن ها، آزادی فردی و جمعی تضمین شود. همچنین از منظر نهج البلاغه، نبایستی هیچ قدرتی مطلق و نامحدودی در جامعه وجود داشته باشد، بلکه بایستی مشروط و محدود باشد و برای مصونیت شهروندان و دولت از تعرض بایستی مرزهایی وجود داشته باشد که این مرزها براساس قرار داد اجتماعی و توافق همگان شکل گرفته باشد و به راحتی قابل نسخ نباشد. به این ترتیب می توان آزادی فردی و جمعی در جامعه محفوظ داشت و آزادی افراد قابل خدشه نباشد. در این مقاله سعی بر آن است که با روشی توصیفی- تحلیلی به بیان مفهوم آزادي در نهج البلاغه با معرفی حدود و اقسام آن در حکومت علوي پرداخت.
ارسال دیدگاه