رسانه‌ها، مفهوم نخبه‌گرايي در انديشه نخبه‌گرايان كلاسيك و مدرن و تأثير آن بر مشاركت شهروندان
رسانه‌ها، مفهوم نخبه‌گرايي در انديشه نخبه‌گرايان كلاسيك و مدرن و تأثير آن بر مشاركت شهروندان
نویسنده
حمید شاکری
چکیده
نگاه به دموكراسي وتأثيرگذاري مردم بر حكومت و پاسخ‌گويي، مسئوليت‌پذيري نخبگان حاكم در انديشه نخبه‌گرايان كلاسيك و جديد متفاوت است. در انديشه نخبه‌گرايان كلاسيك، اعتقادي به دموكراسي وجود ندارد. آن‌ها جامع را به دو دسته نخبگان و توده‌ها تقسيم مي‌كنند. در اين نگاه نخبگان حاكم تمامي مراحل تصميم‌سازي و تصميم‌گيري را به تنهايي انجام مي‌دهند و صلاح و صوابديد جامعه و توده‌ها در دست آنهاست. اما در انديشه نخبه‌گرايان جديد دموكاسي نه به عنوان يك نظام ارزشي مورد وفاق است بلكه همان گونه كه شومپيتر اذعان ميدارد دموكراسي صرفاً به عنوان يك نظم نهادي براي رسيدن به تصميم‌‌هاي سياسي مورد توجه قرار مي‌گيرد. در دوران معاصر، تأثير رسانه هاي نوين تا حد بسيار زيادي در ايجاد آگاهيها و تحرك توده‌ها براي ايجاد تحولات اجتماعي چه در سطح داخلي و بين‌المللي موثر بوده و نخبگان حكومتي در اين دوران نسبت به اقدامات خود مسئوليت‌پذير و پاسخ‌گوتر شده‌اند. در ضمن رسانه‌هاي نوين به عنوان تريبوني براي گروه‌هاي سياسي معترض و اقليت مي‌تواند منجر به تضعيف حكومتي‌هاي اقتدارگر و گسترش دموكراسي شود. اين قدرت‌گير توده‌ها يا به عبارت ديگر اين تأثيرگذاري توده‌ها بر نخبگان حكومتي تا جايي ادامه پيدا مي‌كند كه يك تعادل و توازني در قدرت پديدار شود. در مقاله، ضمن تبيين نظريه نخبه‌گرايي در انديشه نخبه‌گرايي كلاسيك و مدرن و نقد اين نظرات به تأثير فناوري‌هاي نوين در آگاهي بخشي شهروندان تأثير آن‌ها بر فرايند تصميم‌گيري و تصميم‌سازي با ذكر دو مورد عملي (انقلاب تونس و جنبش زاپاتيستا در مكزيك) پرداخته شده است.
*** برای دستیابی به اصل مقاله اینجا کلیک نمایید.
ارسال دیدگاه